Characoidea - Karperzalmen

Karperzalmen komen voor in Zuid - en Midden Amerika en in Afrika.
Het merendeel van de karperzalmen leeft echter in het Amazonegebied (Zd Amerika). Ook het overgrote deel van de karperzalmen voor het aquarium vindt daar zijn oorsprong.

Net als de karperachtigen (Cyprinoidea) en de meervallen (Siluroidea) worden de karperzalmen gekenmerkt door het bezit van het 'Orgaan van Weber'. Ze hebben daardoor een behoorlijk goed ontwikkeld gehoor. Verder is bij deze visgroepen de schoudergordel aan de schedel bevestigd.

Voor de karperzalmen als groep gelden verder nog de volgende kenmerken:
- de bek is niet uitstulpbaar;
- de vissen hebben géén baarddraden;
- dragen normale schubben;
- de kaken zijn normaalgesproken met tanden bezet;
- een vetvin is doorgaans aanwezig;
- de vinstralen zijn nooit stekelig (kunnen wel verhard zijn), maar meestal geleed en week.

De meeste karperzalmen zwemmen in de middenlagen van het water. Bijlzalmen zijn echte vissen van de bovenzone en zwemmen graag aan de oppervlakte. Grondzalmen bevinden zich op de bodem, of vlak daarboven.

Schoolgedrag is bij jonge karperzalmpjes in de natuur goed waar te nemen. Boven zand bodems zwemmen de kleine jonge visjes in grote scholen rond en zoeken op die manier veiligheid. Waar er van nature voldoende beschutting is splitst zo'n school op in kleinere groepjes. In het aquarium vertonen ze dit school en groepsgedrag nauwelijks of niet.

Praktische algemene tips voor het houden van karperzalmen

Ook al vertonen de karperzalmen in het aquarium geen schoolgedrag moeten de meeste karperzalmen toch in groepen worden gehouden. Groepsgrootte kan daarbij variëren van 5 tot 100 individuen, afhankelijk van de soort, van hoe ruim uw aquarium is en van wat u mooi vindt.
Naast voldoende zwemruimte is een goede beplanting in het aquarium erg belangrijk met daarnaast wat hout (zoals b.v. rood moeraswortelhout) geeft dit voor de vissen afwisseling en bovendien schuilplaatsen. Karperzalm mannetjes zullen in de paartijd ook kleine territoria gaan vestigen.

De meeste karperzalmen kunnen zacht tot matig hard water 4-18 °dH verdragen bij een pH van 6 - 8. In de natuurlijke biotoop worden de karperzalmen meestal gevonden in water van niet meetbare hardheid met een pH van 4. Deze condities zijn echter onhaalbaar in het aquarium. 
In het aquarium hebben we voor wat betreft de watercondities een redelijk stabiele situatie nodig. Een zekere waterhardheid, gekoppeld aan een niet al te lage pH, is daarvoor onmisbaar.
We zullen dus wat dat betreft compromissen moeten sluiten.
Gebleken is dat een pH van 6,5 bij een waterhardheid van 4 - 8°dH voor de meeste karperzalmen optimaal is.

Een watertemperatuur van 24 tot 26°C, soms 22°C, stemt overeen met de temperatuur in de meeste natuurlijke biotopen.
In het natuurlijke leefmilieu van sommige karperzalmen kan de temperatuur soms hoger oplopen. Maar voor het aquarium is een temperatuur van 24°C optimaal. Bij hogere tempraturen zijn de vissen actiever, maar zullen ook sneller sterven. Bovendien is het risico op zuurstoftekort bij hogere temperaturen groter. 

De meeste karperzalmen worden gevonden in beekjes en stroompjes met veel schaduw. Bovendien is het water vaak geel of bruin van kleur door opgeloste humuszuren en dergelijke, waardoor het invallende licht niet erg ver in het water doordringt. Ook in het aquarium houden deze vissen niet van fel licht. Licht dat gefilterd wordt door drijfplanten en/of in het water overhangende stengelplanten zoals Cabomba spp. en Myriophyllum spp. is het beste. Dit creëert natuurlijke schaduwplekken waar de vissen zich prettig bij voelen. Bovendien zijn veel van de vissen op het mooist als ze afwisselend zwemmen vanuit de schaduwrijke plaatsen naar de direct belichte plaatsen en omgekeerd.

Planteneters onder de karperzalmen, maar ook karperzalmen die dierlijk voedsel afwisselen met zo nu en dan wat plantaardige kost, kunnen we in het aquarium trakteren met wat tuinkers, vogelmuur, wilgenbast van jonge loten, of met schijfjes groene komkommer. Let wel op dat het groenvoer schoon is en vrij van bestrijdingsmiddelen of kunstmest. Tuinkers is eenvoudig te verkrijgen door zelf te zaaien in potjes. U weet dan zeker dat het schoon is. Vogelmuur bv oogsten in de tuin. 
Ook gedroogd blad (zoals het in de winkel verkrijgbare blad van de tropische amandelboom) kan dienen als voedselbron, terwijl het daarnaast decoratief is.

AquariumTips.nl is een initiatief van AquariumPlus

Copyright 2013: AquariumPlus